Start bloga

Na wstępie napiszę, że blog ten powstał po umieszczeniu na fejsiku zdjęcia mojej kolacji i żartów Kolegów z uczelni na drugi dzień z rana. Spodobał mi się pomysł na bloga i tytuł, który zaproponowali i stwierdziłem: "w sumie... czemu by nie?" 

Domyślnie blog ma traktować o moich wymysłach kulinarnych oraz przemyśleniach związanych z jedzeniem (...się okaże). Nie mam pojęcia w tej chwili jak często będę zamieszczał kolejne notki. Choć lubię krzątać się po kuchni to często zadowalam się przysłowiowym chlebem ze smalcem i cukrem, ale od czasu do czasu lubię zjeść coś konkretniejszego. Mam nadzieję, że ten blog będzie też motywacją do nauczenia się czegoś nowego.

Do rzeczy... zaczęło się wczoraj od omletu to pierwszy wpis będzie również z omletem z serem. Jak to w omlecie zaczęło się od ubicia jajek... i może się na tym skończyć - jazda na patelnię. Wczoraj dodałem do jaj mąkę z mlekiem - miałem akurat 2% ale mi bardziej smakuje 3,2% - dziś jednak zabrakło mi mleka, więc dodałem zamiast tego śmietanę i w sumie to lepiej bo 12% tłuszczu ma, a że się sprawdziła to od dziś gardzę mlekiem 3,2%. 

Wszystko rozmemłane poszło na patelnię z rozgrzanym olejem słonecznikowym. Czytałem w różnych przepisach, że patelnia ma być jedynie natłuszczona, nawet pędzelkiem smyrnięta tłuszczem - nie prawda! Mój omlet pływał w tłuszczu i też się usmażył znakomicie - także: nie żałować!

Bardzo często przyrządzam wszelkiego rodzaju sosiki na bazie koncentratu pomidorowego (dodatkowo z musztardą/śmietaną/majonezem - lub ze wszystkim). Do tego omletu zrobiłem słodko-pikantny z cebulką i dużą ilością pieprzu cayenne. Zastanawiałem się czy dodać majonezu - jednak wolałem nie ryzykować i zastąpiłem ten niedomiar tłuszczu odrobinką oleju co uczyniło ten sosik wybornym (i bardziej błyszczącym na zdjęciu).